Странник, ты знал, что слон состоит из хобота, ушей и бегемота?
Странник, ты знал, что слон состоит из хобота, ушей и бегемота?
Зарегистрированные пользователи видят сайт без рекламы. А еще — добавляют комментарии без проверки, пишут в блог и на форуме, могут настраивать интерфейс сайта под себя.
Registered users see this site without ads, can add comments without pre-moderation, can write in the blog and on the forum, and can customize the site’s interface for themselves.
племя британских фейри, которое ревностно охраняет кусты терновника
В качестве задела для белорусского зеркала статьи:
О нечуваная з'ява! Ніколі!
Гэта не бачылі вочы.
З хваляў красуня ўсплывае паволі,
Стан выпрамляе дзявочы.
Твар яе — белая ружа нібыта,
Што акрапілі расою.
Лёгкай тканінаю постаць абвіта,
Быццам празрыстай смугою.
Адам Міцкевіч "Свіцязянка". Пераклад з польскай А.Зарыцкага.
Балада «Свіцязянка» была ўпершыню надрукавана ў часопісе «Дзённік Віленьскі». А.Міцкевіч перад тэкстам даў прыпіску: «Свіцязь — вялікае і прыгожае возера ў Наваградскім павеце. Ёсць чуткі, што на яго берагах з'яўляюцца ўндзіны, або вадзяныя німфы, якія народ называв свіцязянкамі». Пісьменнік зрабіў такі каментар для таго, каб увесці чытача ў свет рамантычных дзівосаў, пра якія расказваюць народныя паданні Наваградчыны.
+
У бездань пайшло ўсё. Цяпер што ні лета
Тут краскі цвітуць ля вясёлкі.
Знай: Свіцязі жонкі і дочкі ўсё гэта —
Іх Бог перакінуў у зёлкі.
Такія бялюткія гэтыя кветкі!
Нібы матылі над вадою!
Ліст — цёмна-зялёнага колеру: гэткі
У елкі пад снегам зімою.
Цнатлівасць жаночая ў кветках найчыстых
Ужо тут не знікне ніколі.
У вольнай цішы, між гаёў тых цяністых
Ніхто не кранецца іх болей.
Папробаваў цар быў і рускія зграі
Іх рваць пасля той перамогі –
Хто грудзі чароўнымі кветкамі маіў,
Хто шлем аздабляў імі строгі.
Ды кожны, хто кветак рукамі кранаўся —
Была ў іх нябачная сіла, —
У крук ад страшэнных пакутаў згінаўся,
І смерць яго тут жа валіла.
Адам Міцкевіч "Свіцязь".
+
Драпінкі кіпцяў рысі –
сьлёзкі ў ажурнай альтанцы:
заўтра плакаць Марысі,
бо сёньня пяяць сьвіцязянцы.
Марыйка Мартысевіч "Сьвіцязянка"