Куриные лапки (Курыныя ножкі). Белорусская быличка из записей С.Сахарова

Куриные лапки (Курыныя ножкі)

Белорусская быличка из записей С.Сахарова

Памёрлі матка і бацька. Засталіся тры браты і сястра. Сястра любіла кросны ткаць: як пачнець з вечара дык да часу ночы.

У адзін восенскі вечар яна ткала-ткала і прытамілася. Прыходзіць суседка — старая баба — і кажыць:

— Дай я патку, а ты адпачні!

Ткала баба нядоўга, як адарваўся понаж. Сястра нагнулася, каб паправіць понаж, а баба не дае. Урэшце рэшт сястры ўдалося прывязаць понаж, але нечакана яна паглядзела на ногі бабы. І што ж? У бабы замест чалавечых ног курыныя ножкі. Дагадалася сястра, што перад ей чараўніца, і спужалася. А баба так сама ўразумела, што дзеўка даведалася аб ей. Баба і кажа:

— Ты адпачні, дзяўчынка, а я табе снедаць прынясу!

І выйшла за дзверы, а сястра кінулась спужаная да братоў на ложак і давай іх будзіць. Але ніяк іх нельга разбудзіць. Прытулілася яна да братоў на ложку і чакае, што далей будзе. Пачынаецца ўжо золак. Чуець — баба стучыць у сенях, а ў гэты якраз момант запяяў певень і штось цяжкае грукнула каля дзвярэй. Даў Бог дзень. Усе ўсталі, але дзвярэй нельга адчыніць. Йдзе сусед міма хаты і давай браты стукаць яму ў вакно і крычаць:

— Калі ласка, адчыні дзвер!

Прыйшоў сусед к сеням і бачыць, што стаіць труна, адцягнуў труну, адчыніў дзверы. Выйшлі тры браты і сястра і адшахнуліся з перапугу ад труны, толькі сястра сцяміла, у чым тут справа. Адчынілі труну, а там ляжыць нябожчык. Што ж з ім рабіць. Зняслі на вясковыя магілкі і пахавалі.

З таго часу сястра перастала па начах ткаць (1735: с.470).

Умерли мать и отец. Остались три брата и сестра. Сестра любила кросна ткать*: как начнёт вечером, так и сидит до часа ночи.

Однажды осенним вечером она ткала-ткала и устала. Приходит соседка — старая бабка — и говорит:

— Дай, я потку, а ты отдохни!

Ткала бабка недолго, как вдруг оторвался понож*. Сестра наклонилась, чтобы поправить понож, а бабка не даёт. Наконец сестре удалось привязать его, но тут она случайно взглянула на ноги бабки. И что же? У той вместо человеческих ног — куриные лапы!

Сестра догадалась, что перед ней колдунья, и испугалась. А бабка тоже поняла, что девушка её раскусила, и говорит:

— Ты отдохни, девочка, а я тебе завтрак принесу!

И вышла за дверь. А сестра, перепуганная, бросилась к братьям на кровать и давай их будить. Но никак не удается их разбудить. Прижалась она к братьям и ждёт, что дальше будет. Уже начинает светать. Слышит — бабка стучит в сенях, а в этот момент запел петух, и что-то тяжёлое с грохотом упало у двери. Дал Бог день. Все проснулись, но двери открыть не могут. Идёт сосед мимо избы, братья давай стучать в окно и кричать:

— Пожалуйста, открой дверь!

Подошёл сосед к сеням и видит — у двери стоит гроб. Оттащил гроб, открыл дверь. Вышли три брата и сестра — и отшатнулись в ужасе, увидев гроб, только сестра поняла, в чём дело. Открыли гроб, а там лежит покойник. Что с ним делать? Отнесли на деревенское кладбище и похоронили.

С тех пор сестра перестала по ночам ткать.

Памёрлі матка і бацька. Засталіся тры браты і сястра. Сястра любіла кросны ткаць: як пачнець з вечара дык да часу ночы.

У адзін восенскі вечар яна ткала-ткала і прытамілася. Прыходзіць суседка — старая баба — і кажыць:

— Дай я патку, а ты адпачні!

Ткала баба нядоўга, як адарваўся понаж. Сястра нагнулася, каб паправіць понаж, а баба не дае. Урэшце рэшт сястры ўдалося прывязаць понаж, але нечакана яна паглядзела на ногі бабы. І што ж? У бабы замест чалавечых ног курыныя ножкі. Дагадалася сястра, што перад ей чараўніца, і спужалася. А баба так сама ўразумела, што дзеўка даведалася аб ей. Баба і кажа:

— Ты адпачні, дзяўчынка, а я табе снедаць прынясу!

І выйшла за дзверы, а сястра кінулась спужаная да братоў на ложак і давай іх будзіць. Але ніяк іх нельга разбудзіць. Прытулілася яна да братоў на ложку і чакае, што далей будзе. Пачынаецца ўжо золак. Чуець — баба стучыць у сенях, а ў гэты якраз момант запяяў певень і штось цяжкае грукнула каля дзвярэй. Даў Бог дзень. Усе ўсталі, але дзвярэй нельга адчыніць. Йдзе сусед міма хаты і давай браты стукаць яму ў вакно і крычаць:

— Калі ласка, адчыні дзвер!

Прыйшоў сусед к сеням і бачыць, што стаіць труна, адцягнуў труну, адчыніў дзверы. Выйшлі тры браты і сястра і адшахнуліся з перапугу ад труны, толькі сястра сцяміла, у чым тут справа. Адчынілі труну, а там ляжыць нябожчык. Што ж з ім рабіць. Зняслі на вясковыя магілкі і пахавалі.

З таго часу сястра перастала па начах ткаць (1735: с.470).

Умерли мать и отец. Остались три брата и сестра. Сестра любила кросна ткать*: как начнёт вечером, так и сидит до часа ночи.

Однажды осенним вечером она ткала-ткала и устала. Приходит соседка — старая бабка — и говорит:

— Дай, я потку, а ты отдохни!

Ткала бабка недолго, как вдруг оторвался понож*. Сестра наклонилась, чтобы поправить понож, а бабка не даёт. Наконец сестре удалось привязать его, но тут она случайно взглянула на ноги бабки. И что же? У той вместо человеческих ног — куриные лапы!

Сестра догадалась, что перед ней колдунья, и испугалась. А бабка тоже поняла, что девушка её раскусила, и говорит:

— Ты отдохни, девочка, а я тебе завтрак принесу!

И вышла за дверь. А сестра, перепуганная, бросилась к братьям на кровать и давай их будить. Но никак не удается их разбудить. Прижалась она к братьям и ждёт, что дальше будет. Уже начинает светать. Слышит — бабка стучит в сенях, а в этот момент запел петух, и что-то тяжёлое с грохотом упало у двери. Дал Бог день. Все проснулись, но двери открыть не могут. Идёт сосед мимо избы, братья давай стучать в окно и кричать:

— Пожалуйста, открой дверь!

Подошёл сосед к сеням и видит — у двери стоит гроб. Оттащил гроб, открыл дверь. Вышли три брата и сестра — и отшатнулись в ужасе, увидев гроб, только сестра поняла, в чём дело. Открыли гроб, а там лежит покойник. Что с ним делать? Отнесли на деревенское кладбище и похоронили.

С тех пор сестра перестала по ночам ткать.


Запісаў С.П.Сахараў у 1941 годзе ў Рызе ад бабулькі Альжбэты Орбіт, 72 год, якая паходзіць з вёскі Майшэлі* Пустынскай воласці*.

Сахараў С.П. «Народная творчасьць Латгальскіх і Ілукстэнскіх беларусаў», вып.2. Рукапіс 1944 года. Захоўваецца ў Архіве Інстытута мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору НАН Беларусі (АІМЭФ НАН), ф.9, воп.3, спр.13, ч.ІIа, дад.2, арк.15.

Записано С.П.Сахаровым в 1940 году в Риге от бабки Альжбеты Орбит, 72 лет, родом из деревни Майшели* Пустынской волости*.

Сахаров С.П. «Народное творчество Латгальских и Илукстенских беларусов», вып.2. Рукопись 1944 года. Хранится в Архиве Института искусствоведения, этнографии и фольклора Национальной академии наук Беларуси (АИИЭФ НАН), ф.9, воп.3, д.13, ч.ІIа, дад.2, арк.15.



Культурно-географическая классификация существ: Культурна-геаграфічная класіфікацыя істот: Kulturalno-geograficzna klasyfikacja istot: Культурно-географічна класифікація істот: Cultural and geographical classification of creatures:

Comments

Дмитрий Re: Куриные лапки (Курыныя ножкі).
Дмитрий's picture
Статус: оффлайн

Баба-Яга говорит "Привет!", и ищет, кого бы потроллить дальше.

14 октября, 2025 - 19:56

Отправить комментарий

The content of this field is kept private and will not be shown publicly.
CAPTCHA
Пожалуйста, введите слова, показанные на картинке ниже. Это необходимо для того, чтобы выяснить, являетесь ли Вы человеком или представляете из себя спам-бота. Спасибо.
1 + 6 =
Решите эту простую математическую задачу и введите результат. То есть для 1+3, введите 4.

Только зарегистрированные пользователи могут оставлять комментарии. Пожалуйста, войдите или зарегистрируйтесь. Only registered users can post a new comment. Please login or register. Only registered users can post a new comment. Please login or register.